İrşad imparatorluğu

bazı söz esnafı, akıl bezirgânları,bazı kalem efendileri, tutuyorlar ya fenerlerinikafanın içine senin, a ruhum,a kuzum, a beyaz fare,sen içini daha iyi göresin diye sanma bunu.kiminin elinde fener, kiminin çıra, kiminin çakmak,ayaklarının uçlarına basarakkafanın içinde boş arsa arıyor bunlar, boş arsa,yükseltmek için oradaiskambil kâğıdından süslü bir mabet,bir babil kulesi,ve onun gölgesinde de sana,çukurda, çöplükte bir mezar evi belki, o kadar,ama tenha sahillerinde gönlününköşkler, yalılar, kendilerineve tepede bir beyaz saray…kafanı boş bırakma öyleyse, a ruhum,a kuzum, a beyaz fare( ve sen de akıllı okuyucu, )kafana sahip çık, kafanın içine,gönlünün mülküne…çimen çiçek ek, ağaç dik her yere,boş arsa bırakma ikisinde de.evin olmasın, ne çıkar,yeter ki aklının sahibi sen ol,yeter ki hayalhanenin çatısı gökkubbe olsun,açık havada yatarsın, kuzum,göğün gözlerine baka bakaaçık havada, mis gibi.ruhun acıkırsa, aklının kıyısında otururTanrının yerde, gökte ve kitaptasenin için yazdıklarını, indirdiklerinibaşkasına bırakmaz, kendin okursun.aklın acıkırsa, kalbinin kıyısında  otururhayat ırmağında oltayla balık avlarsın,şairlerin yaptığı gibi.bunu başarırsan – sadece ‘okyanusun ötesinden’ değilaklın da, imanın da, kitabın da ötesinden,cehlin çamurlu çizmeleri,nefsin histeri nöbetleriylene irşat imparatorları volta atabilirkafanın içinde senin,ne tapınak şövalyeleri,ne alamut dervişleri,ne de her sahile bir köşk kondurmak içinhalkın gönlünde boş arsa arayanyatılı kalem efendileri adım atabilirgönlünde En Büyük’e ayrılanhas odanın eşiğinden içeri…8 Şubat 2014‘Yoksullar ve Yalnızlar İçin Tezler’ Kitabı