GÜNÜN YAZILARI

Hamas’ın bu güce karşı gelmesi zor olup, muhtemelen uzun sürecek bir mücadeleden yine İsrail kuvvetleri galip çıkacak, Filistin halkı yine muazzam bir bedel ödeyecek ve silahlar günün birinde yeniden ateşlenmek üzere bir süreliğine susacaktır. Bu savaşın kalıcı bir barışa yol açmasını beklemek pek doğru olmaz. Güç dengesi İsrail lehinde ve Hamas saldırısından sonra İsrail’in masaya oturmak isteyeceği şüphelidir. Kaldı ki programında İsrail devletini yer yüzünden kaldırmak olan Hamas’ın da masaya oturmak istemesi beklenmemelidir. Kaldı ki İran’ın kargaşanın devamından yana olacağına hiç şüphe yoktur. Sonunda eli güçlü olan -bu durumda İsrail- kazanacak, bölgede İsrail devletinin kurulduğu 1948 yılından bu yana devam eden aralıklarla bozulan ateşkese devam edilecek, barış gelmeyecektir.

Filistin’in birçok günü 11 Eylül iken İsrail’in bir güne sığacak 11 Eylül’ü üzerinden terör tanımı yapıp konum almak Filistinlilere yapılacak en büyük haksızlık. 11 Eylül gibi acı bir terör saldırısını İsrail için kullanmanın gafleti sadece İsrail lehine taraf olma utancıyla sınırlı değil. İsrail ve ABD’nin bir güne sığdırılmış acısının, Filistin cephesinde on yıllarca devam ettiği gerçeğinin savunulmasına neden olur. İşte İsrail’in de ona sınırsız destek vereceğini söyleyen ülkelerin de uluslararası kamuoyunun da anlamadığı, anlamak istemediği şey bu. Çünkü bu, şiddetin devamlılığının en büyük nedeni. Çünkü…

Buzzati’nin Tatar Çölü’nü insanları düşünmeden itaat eden bir otomata dönüştürme amacıyla bizzat insan doğasını değiştirmeye çalışan bir faşist totalitarizmin egemenliği altındaki Mussolini İtalyası’nda yazdığını hatırlarsak, Bastiani Kalesi’nin bu totalitarizmin mükemmel bir örneği olduğunu fark ederiz.

Avrupa’ya İngiliz seçkinlerinin 1800’lerde kolonyal fantezi öğesi (!) olarak Hindistan’dan gelmiş. Bu işleme tekniği 200 yıla varan bir süreçte “egzotik” bir şey olarak Batı Avrupalı seçkinlerin ilgisini cezbetmiş. Bu yazıyı yapısalcı postmodernist bir manifestoya çevirmek niyetinde değilim ama bu işlemelerin Hindistan’ın bağrından İngiliz seçkinlerinin elbiselerine kanatlanıp uçmasının da sömürgecilikle doğrudan bir ilgisi var. İngiliz yüksek sosyetesinin kadınlarına böcekli elbiseler giydiren şey, ince zevk ve estetik duygusundan ziyade, güç, üstünlük algısı ve hakimiyet duygusuyla Doğu’yu, kültürünü ve geleneklerini egzotik nesneler olarak görmekti.

“Hissedilen enflasyonda Menemen Endeksi”, endeksi sarsan “Romantik Domates”ler, “Domates Güzeli”, menemen referandumları, sınıfsal lezzetlerden “Acılı Amele Menemeni”, domates iltisaklı “cambazlar, ahlaksızlar, terbiyesizler”, “Rotten Tomatoes”lar… Kara komedi, fantastik bir film gibi görünse de bu bir ekonomi yazısı. Menemen misali: “Bazen soğanlı, bazen soğansız…”