2022 Demokrasi Almanağı: “Eh İşte”
2022, Ukrayna’nın işgaliyle, İranlı gençlerin idam edilmesiyle, Orban’ın zaferiyle, Taliban’ın yasaklarıyla, Marcos ve Netanyahu’nun geri dönmesiyle üzüldüğümüz, İngiltere’nin bitmeyen başbakanlık yarışıyla yorulduğumuz bir sene oldu. Fakat, her şeye rağmen İranlı kadınların mücadelesi bitmedi, Çin’de, Rusya’da dahi sokağa çıkma cesaretini gösteren muhaliflerin umudu tükenmedi, Bolsonaro yenilgiyi kabul etti, Trump efsanesi bitti, yolsuzluk yapanlar mahkeme önünde hesap verdi, Ukrayna ordusunun direnişi kırılamadı, Kyiv düşmedi. 2022 Demokrasi Almanağı’na bakınca içimden ilk geçen his “Eh işte” duygusu. Bu ifade benim için değişimin başlangıcını, 2023'ün daha da güzel olacağına dair umutları temsil ediyor. Umarım yanılmam.
“Ayrılma Kararı”: Kimin geçmişi pirüpak ki?
Film artık bir cinayet filmi değildir sadece. Aynı zamanda, hem de daha büyük ölçüde, bir tutku filmi hâlini almıştır. İçiçe geçmiş çok sayıda hikâye artık hem cinayet hem de tutkulu bir ilişki hakkında fikirler vermektedir. Bu arada “tutku” deyince aklınıza Batı filmlerinin cinsellik hakkındaki düz ve kaba takıntısı gelmesin. Bu “tutku” gayet Doğulu, gayet incelikli bir takıntıya sebep oluyor.
Şiddetli farkındalık
Şiddet her türüyle sahnede, ekranlarda. Popüler aksiyon sineması da “eğlenceli şiddet haberciliği”nin keyfini, sinemanın sonsuz olanaklarıyla, mutlu, rahatlatıcı, gösterişli finalleriyle olağanüstü katlıyor. Ama bazı filmlerde şiddet insanın sanık sandalyesine toplumu oturtarak kendini seyirci sıralarında saklamasını, rahatlatmasını da engelliyor.
Dönüm noktası
‘Sudan’ bile sayılamayacak sebeplerle güçlü bir siyasetçinin tasfiye edilmesine yönelik bitmez tükenmez çabalar bir kere daha teyit etti ki, Cumhur İttifakı iktidarını korumak için hiçbir hudut tanımadı, tanımayacak. Dolayısıyla muhalefet, ancak birliğini koruduğu ölçüde iktidarla mücadele etme, iktidara galebe çalma şansına sahip olacak. İmamoğlu kararının, bu anlamda da bir dönüm noktası işlevi gördüğü söylenebilir.
- Advertisement -
İmamoğlu’nun adaylığı muhalefetin iktidara kıyağı olmasın?
Biri çıkıp “İmamoğlu’nun muhalefetin cumhurbaşkanı adayı olarak öne sürülmesi iktidarın ekmeğine yağ anlamına gelir” deseydi nasıl karşılardınız? Herhalde ‘yok artık’ derdiniz. Hemen herkes Erdoğan’ın en çok İmamoğlu’ndan korktuğu, o nedenle önünü kesmeye çalıştığı konusunda hemfikirken, bu türden çıkışlar muhakkak ki ‘pişmiş aşa su’ kabilinden görülürdü. Ancak ben bu yazıda söz konusu önermeyi savunmayı ve okuyucuyu ikna etmeyi deneyeceğim…