Yaşar Büyükanıt’ın Levent Göktaş hakkında bildiği şeyi İlker Başbuğ da biliyor muydu?
Levent Göktaş’ın askerlik yaşamı, iki başka orgeneralin dahline rağmen, Yaşar Büyükanıt’ın bastırmasıyla 2004’te son buluyor. Görüldüğü gibi “sadece albay” olmayan bir albaydan bahsediyoruz. Durumu konusunda orgenerallerin sürtüşmelere girdiği bir albay. Ama sorulması gereken en önemli şey şu: Yaşar Büyükanıt’ın Göktaş hakkında bildiği ve Aytaç Yalman’ın bilmediği şey neydi? Daha da önemlisi ise şu: İlker Başbuğ, o şeyi biliyor muydu?
Türk’ün Türk’e propagandası
Kamuoyu tartışmalı dış politika konularındaki bütün tezlerimizin doğruluğuna ve bunların hukuken de geçerli olduğuna inandırıldığı takdirde ilgili sorunların çözüme ulaşması da o ölçüde zorlaşır. Bir uzlaşma arayışını izah etmek güçleşir. Israr ve sebatla gündemde tutulan tezlerden geri dönülmeye kalkılırsa bu kamuoyuna nasıl izah edilir? Karşı taraf da kendi tezinde ısrar ettiği takdirde orta yol nasıl bulunabilir? Bulunmazsa sorun nasıl çözülür?
Sivil toplum olarak akademi versus influencer akademisyenler
Üniversitelerimizde sivil toplumun üretilme imkanı giderek zayıflamaktadır. Bunun sonuçlarını sosyal medyada ortalama bir Anadolu ilçesi kadar takipçisi olan akademisyenlerimizin paylaşımlarında görebiliriz. Neredeyse hiçbir toplumsal, politik meselede konuşma sorumluluğunu üstlenmeyen; fotoğraf, kitap ve özlü söz paylaşımı yaparak kişisel popülaritelerine oynayan ve her geçen gün birer influencera dönüşen komik bir hali ifade ediyorlar.
Sahte alıntılar: “Ne fark eder” diyenlerden bir rica…
23. ölüm yıldönümünde sosyal medyada çoğunlukla şiirleriyle anıldı Can Yücel. Ama tuhaf bir şekilde, anılırken kullanılan şiirlerin önemli bir kısmı ona ait değildi. Üstelik, ona ait olamayacak kadar başka bir dünyanın şiirleriydi bunlar. Adeta bir “yaşam koçu” şipşaklığında, acilen hayatımızı düzenleyiverme iddiası taşıyan şiirler... Prof. Dr. Semih Çelenk de had safhada rahatsız olmuş bu durumdan ve “Can Yücel şiiri” diye ortalıkta dolaşan metinleri ayıklamaya başlamış. Neredeyse 10 yıldır bunu yapıyor. Bugüne kadar 50 tanesini ayıklamış.
- Advertisement -
Ya bir şarkı, ya bir dua…
Demeye dilim varmasa da, her yönüyle “ölüm, yas magazini”, “tek tip ölüm süslemeciliği”, “kederi koyulaştırma, yönlendirme makyajı”, hatta “ölüm asparagası” diye bir şey var. O alaylı, kaba zanaat, onun matbû dili ülkemizde de makbul. Kara günlerin “beyaz” yalanları… Ki boş yere, körü körüne canından olmasın, ölünce badem gözlü olan insan.