Kutuplaşma, (kendi) okurları tarafından cezalandırılmayacağına güvendiği için, yalan olduğunu bildiğini risksiz bir biçimde yayma imkânını veriyor iktidar gazetecisine... O noktadan sonra, toplumu açık yalanlardan koruyacak yegâne güvence olarak geriye gazetecinin kendi ahlaki kaygıları kalıyor. Eh, orada da problem varsa, işte o zaman ‘sanal hafıza sergisi’ndeki ‘iş’ler çıkıyor ortaya.
Meclis’teki sandalyelere göre; AK Parti-MHP ittifakı barolar konusundaki kanunu çıkarmaya yetecek çoğunluğa sahip. İsteseler kanunu bir günde çıkarabilirler. Ancak daha önce pek tanık olmadığımız bir yaklaşım söz konusu. “Çoklu baro” sistemine baro başkanlarının gösterdiği tepki, iktidar saflarında da kafa karışıklığı yarattı.
Peki, muhalefet bu zorlukları aşabilir mi? Bir mutabakata varabilir mi? Muhalefetin üç parçası, iktidarın karşısına bir bütün olarak çıkabilir mi? Zannımca cevabın ne yönde teşekkül edeceğini belirleyecek üç kavram var: İhtiyaç, sorumluluk ve cesaret.
Corona salgınına rağmen her biri risk sınırında olan altmış civarında Baro Başkanı meslek örgütlerini korumak için Ankara yollarına düştü. İtildi, kakıldı, aç bırakıldı, oturacak...
“Çabuk-güzel”, ne güzel bir teşbih, hatta tepeden tırnağa kozmetik çağımızda ne asi bir oksimoron değil mi? Tam kapıdan çıkarken saçlarını önüne döküp, sonra arkaya savurarak tarayan, saçları dağıldıkça taranan bir “çabuk-güzel” mi hayal edersiniz…