Yeryüzü ve diğer canlılarla olan ilişkimiz bu şekilde devam ederse, gelişmiş bir toplumdan daha çok hasta bireyler topluluğu olacağımız kesin gibi gözüküyor.
Türkiye hak ve adalet duygusunu kaybetmenin eşiğinde büyük bir insanlık krizi yaşıyor. Birileri sürekli ortaklaşacağımız tek bir ortak cümle bile olmadığını, hepimizi bir ülkü etrafında toplayacak bir değer ve hedef kalmadığını haykırıyor.
Kimse müzakere masasında olan bir örgütün, iç savaş çıkaracak büyüklükte bir çatışma hazırlığını Ankara'ya duyulan güvensizlikle açıklayamaz. Bu gerçekçi olmaz. Güneydoğu'yu tümden havaya uçuracak kadar bomba yığınağı yapılmasının devlete duyulan güvensizliğin ötesinde bir boyutu var.
Türk solunun büyümeyi reddeden Peter Pan’ları denince aklıma gelen isimlerden biri muhakkak Ümit Kıvanç. Hep bir devrime beş var heyecanı, “bana bir solcu cinayet işledi dedirtemezsiniz” inanmışlığı, dünyayı iyi solcular ve kötü sağcılar arasındaki bir çizgi film sanan çocuksuluk. Ama kesinlikle samimi bir öfke, Türkiye standartları üstünde bir gerçeği arama performansı. O yüzden Neverland’deki bu Peter Pan’ı hakikatle karşılaştırıp mutsuz etmek istemem. Ama maalesef insan polemik yapacağı kişiyi seçemiyor. Mümkün olsa tabii ki bir Peyami Safa’yı bir Refik Halid’i tercih ederdim.
Torunuma beşik yaparak geçirdimson iki haftayı.Hem doğacak torunum için,hem de torunlarına beşik yapanhevesli dedeler içinövgüler olsun sana, Allah’ım,Senden öğrendim bu sanatı. Bir de duam var,...