Yazarlar

PKK, çözüm sürecinin getirdiği olumlu havadan da faydalanıp silahlı gücünü köylere, ilçelere ve şehirlere hâkim olmak için kullandı. Güneydoğu'yu silahlı ve siyasi zorbalıkla rehin aldı. Şimdi de Ankara'yı silah tehdidiyle, PYD şantajıyla rehin almaya çalışıyorlar.

AKP seçmeninin belki yarısı artık daha ‘normal’ bir döneme doğru gidilmesini arzuluyordu. İnsanlar ‘başkanlık’ sözcüğünü yeni bir kavga dönemi olarak algıladılar ve mesafe hissettiler… Yoksa Türkiye henüz gerçek anlamda bu konuyu tartışmaya başlamadı bile.

PKK sürecin üzerinde her türlü tasarruf hakkını kendinde görüyor ve her an bu bağıştan vazgeçebilirmiş gibi görüntü sergiliyor. Bu nedenle süreç içinde bir problemle karşılaşıldığında PKK’nin aklına ilk olarak silah geliyor.

Yıllar önce, gıda yardım paketlerinin nelerden oluşacağına kimler nasıl karar veriyor diye merak etmiş, yardım kuruluşlarından birinin başkanına bu içeriğin yerel ve gerçek gıda maddelerinden oluşturulması konusunda bir düşünceleri olup olmadığını sormuştum. Garip bir soru sormuşum gibi istihzalı bir biçimde “insanların karnını doyurmaya çalışıyoruz” diye cevap vermişti.

Bu saatten sonra tüm dershaneler sizin olsa ne olur? “Değirmen gitmiş şakşağını arıyor” derler, yıkıntıların içinden üç beş parçayı kurtarsanız ne olur? Siz bu ülkenin yükselen gücüydünüz. Çevre’den, alt ve orta sınıflardan gelen en dinamik gruptunuz. Onu kaybettiniz.