Partilerin kendilerini sosyolojik kimlikler etrafında tanımlamaları, belki de ülkemizdeki temel sıkıntılardan biri. Kamplaşma ve kutuplaşmayı; biraz da, bu kimlik vurgusu içinde anlamak gerekebilir.
Eğer bu seçimlerde AKP yine tek başına iktidar olabilirse, bu epeyce uzun bir yeni iktidar döneminin habercisi olabilir… Diğer bir deyişle Türkiye geri dönüşü olmayan bir biçimde siyasi yapısını ve ideolojik meşruiyet zeminini yeniden kurgulayabilir. Bu da eski ‘merkez’ partilerin, yani CHP ve MHP’nin sonu olabilir.
Şu an öfkeyle hareket edenlerin göremediği gerçek var: Tepkiden hareketle kurulan bir siyasi beraberlikten yapıcı bir hükümet çıkmaz. Özellikle de bu kadar birbirine benzemez güçten. Damdaki Kemancı’da söylendiği gibi, “bir kuş bir balığa aşık olabilir, ama bunlar yuvalarını nereye kurabilir?”