Yazarlar

Şimdiki zamanın bazı genç kadınları nasıl Şule Yüksel’i tanımıyorsa biz de Osmanlı kadınlarının tecrübesinden bihaberdik. Deneyimlerin birbirine eklenmesi çok kıymetli. Daha sonraları kadın meselesi üzerine eğilmeye ve yazmaya başlayınca başta Serpil Çakır’ın Osmanlı Kadın Hareketi başlıklı eseri olmak üzere birçok kitapla buluştuk. Arada kayıp bir kuşak vardı onu da Fatma Barbarosoğlu Cumhuriyetin Dindar Kadınları kitabıyla halkaya ekledi.

İmamoğlu ve Mansur Yavaş, kutuplaşmanın dışında kalan, melez siyasetin simgesi sayılabilecek iki isim. Bu iki ismin, CHP adayı olarak iki büyük şehrin seçimlerini kazanmaları da yeni iklimin işaretlerinden. İmamoğlu’nun Diyarbakır ziyareti, önemli bir sayfa açmış oldu.

Türkiye'de her şey "hikmet-i hükümet" sayesinde birer bilmeceye dönüşmüştür. 2398 yıl önce Sokrates'in nasıl yargılandığını biliyoruz. Ama yüzyıl önceki Mithat Paşa davası hâlâ bir sır. Bir sayın Adalet Bakanı ayrılış konuşmasında "adalete karışmadığını" övünçle söyleyebiliyor, bunu erdem olarak sunabiliyor. Bu itiraftan anlıyorsunuz ki, yargının kapısı siyasal müdahalelere açık. Ama kimseden çıt çıkmıyor...

Uzun zamandır belediyeler yasa gereği hiçbir kuruluşa nakdi yardım ve destek veremiyor. Vermemeleri gerekiyor. Bu nedenle, belediye herhangi bir alanda bir vakfa destek verecekse ihale açıyor, işler belediye adına satın alınıyor veya yaptırılıyor; mekân veya hizmet desteği yine usulüne uygun olarak söz konusu vakfın emrine sunuluyor. Peki ama bunlar adalete, İstanbul seçmenlerinin hak ve hukukuna, eşitliğe ve siyasi ahlâka uyuyor mu?

AK Parti hükümeti tarafından imzalanmış olsa da, İstanbul Sözleşmesi’ne karşı girişilen kampanya İslami kesimin neredeyse tamamını kapsıyor. Hükümeti her konuda destekleyen gazeteler ve yazarlar İstanbul Sözleşmesi söz konusu olduğunda laflarını kesinlikle esirgemiyorlar.