Keith Emerson artık yok

Devirler kendilerini taşıyıp hatırlatan kültleriyle birlikte tarih oluyor, 60-70 dönemeci de efsane rock piyanisti Keith Emerson’la bir kere daha karıştı tarihe.

Artık synthesizer denince aklımıza gazinolardaki kontrolsüz ses bileşimini, sesinin yanı sıra başka enstrümana gerek duymadan, tek başına temsil eden “piyanist şantör”ün piyano ikamesi tuşlu gerecinden başka şey gelmiyor.

Oysa bu gereç yaklaşık 50 yıl önce resmin solundaki Robert Moog tarafından   keşfedilip adı konduğunda,  11 Mart Cuma günü yitirdiğimiz resmin sağındaki senfonik rock piyanisti Keith Emerson’un parmaklarına destek tüm gövdesiyle çalındığında; dahası müzisyen kadar operatör maharetiyle ardındaki karmaşık tabla yönetildiğinde zamanın taze rock sesleriyle Bach’tan Mussorgsky’e klasik müziğin aşina tınılarını birarada duyurabilen elektrik enerjili yepyeni bir gereçti. Zamanla klavye basit bazı kayıt ve ritim ayar marifetleriyle  ayrılıp kulağı ve ritim duygusu olan amatörlere orkestrasız müzik yapma hazzı tattıran alelade bir popüler araca dönüştü. Tek başına bir gazino veya düğün kalabalığını coşturacak kapasitedeki “piyanist şantör” de, sanırım bu amatörler arasından ve sesine de güvenip beğendirenler içinden çıkıp eğlenceyi ucuzlatan bu pozisyonu müesseseleştirdi. 

Öte yandan elektrik, o klavyeye endeksli tablanın dışında gitarlara bağlanarak da çıkmıştı sahneye. Gitarın gövdesi sese hacim kazandırdıktan sonra salan bir boşluk olmaktan çıkıp, o klavye tablasının yerini alıp Emerson’un ortağı Greg Lake gibi ustalarının kucağında rock’un asli sesi haline gelmişti. Keith Emerson ise klavyesinden uzaklaşmak ne söz; dört tarafı klavyelerle sarılı halde çıkmaya başladı sahneye. Neredeyse tek kişiymişcesine bütünleşip birlikte anılacağı partnerleri Greg Lake ve tek başına Toccata çalacak maharetteki davulcu Carl Palmer ile çalsa da gölgesinden çekinmeyip Oscar Peterson gibi emektar bir duayenle onun sahası cazda düete de kalkışabilmişti.