Manşet

Vanlı gazeteci Oktay Candemir, Twitter hesabından TRT’nin Diriliş Ertuğrul gibi dizilerini mizahi bir dille eleştirince panzerler ve zırhlı araçlarla evini aramaya gelen polisler tarafından gözaltına alındı. Suçlama “kişinin hatırasına hakaret.” Fakat TCK’ya göre böyle bir soruşturma mümkün değil, çünkü soruşturmayı başlatanlar Osmanlıların “birinci ya da ikinci derece yakını” değil.

Anayasa Mahkemesi, 15 Temmuz darbe girişiminin ardından kamu görevlerinden ihraç edilen iki hukukçu hakkındaki “serbest avukatlık yapamaz” kararını bozdu. Adalet Bakanlığı, uygulamasını “avukatlığın kamu görevi olduğu” iddiasına dayandırıyor.

Ülkenin kötü yönetilmesini, ekonomideki çıkmazı dışarıya havale ederek huzur bulabilirsiniz. Ekonomik sıkıntılar mı var, reçete hazır: “Karadeniz bakır madenimiz var, doğa hakları savunucularını yolluyorlar... Gizli sözleşmeler, gizli maddeler var... Birilerini örgütleyip altın madenlerimizi de kapattırdılar... Bor çıkarmamıza engel olmasalar, dünyanın en zengin ülkesi olabiliriz...”

Sevmediği bir kasabada yaşamak istemeyen karısının sitemleri aşağılamaları hoşnutsuzluğu hatta işi boşanmaya kadar götürmesi, babasının intiharını öğrenmesiyle birleşince, Hayati kendini bütünüyle yenilmiş hisseder. Kafka’nın böceğe dönüşen kişisi Gregor Samsa’yla özdeşleştiği andır bu. Hakkıyla tutunamayan biri olarak hakkıyla ezilmeyi dilediği an.

Boykot nasıl protestocu olmayabilir? Geniş kitleler açısından bu olanaksız. Boykot dendi mi, protestoyu anlarlar. Basit aklı selim bunu zorunlu kılar. Madalyonun diğer yüzünde, ancak sizin kendi kafanızda, içsel sübjektivitenizde “protestocu olmayan” ve “boykot” sözcükleri yanyana gelebilir. O da bir tek koşulla: neyi protesto ettiğinizi bilmiyorsanız. Yani protesto edecek ciddî bir şeyiniz yoksa.