Manşet

Bir hafta evvel sosyal medya hesabından koronavirüse yakalandığını duyuran DEVA Partisi genel başkanı Ali Babacan biraz önce yaptığı paylaşımda doktorlarının tavsiyesi ile hastaneye kaldırıldığını duyurdu.

Önce Maoist, sonra Stalinist, sonra Leninist, giderek asıl Marksist teoriyle hesaplaşmak, beni teorik kibirden de vazgeçmeye zorladı. Solculuğu bir paye, bir kimlik, bir üstünlük, bir madalya gibi taşımayı bıraktım. Gelmeyen (ve galiba gelmeyecek) devrimi beklemekten vazgeçtim. İkamelerini, “ersatz” versiyonlarını aramıyorum. Ama başkaları arıyor sanırım.

“Cevap, sorunun talihsizliğidir”, çünkü gelen cevapla olasılıkların üstü kapanır, netlik kazanılır. Ama ortaya çıkabilecek farklı sonuçlarla ve bazen de aklımıza bile gelmeyen, yepyeni bir olasılıkla vedalaşılır. Fakat ‘negatif kapasite’ sahibiyseniz, yani belirsizliğe tahammül edebilme beceriniz varsa, o yepyeni olasılıklara ulaşma şansınız da var demektir.

Bir ülkede içişleri bakanının sözleri ve davranışları bir demokrasi ölçüsü olarak güvenilir bir ölçüdür. Ve maalesef bu ölçüye vurduğumuzda Türkiye’yi demokrasi saymak mümkün görülmüyor.

Dört tarafı ‘düşmanla çevrili’ görmenin, dahilde ve hariçte ‘bedhâhlar’ gören gözlere sahip olmanın kazandırdığı ne oldu? Kürde, Ruma, Araba, Ermeniye mutluluk getirmediği aşikâr olan bu bakış, Türke olsun getirdi mi? Bir ortak yaşam örgüsü içinde yaşayagelmiş bu toplulukların yekdiğerini düşman olarak gördüğü, ötekinin kaybında kazanç aradığı bir sürecin kazananı yok. Herkes kayıpta, hepsi birden mutsuz.