Kapitalizm sadece ekonomik koşulları belirlemiyor, aynı zamanda bize bir değerler sistemi de dayatıyor. Örneğin kapitalist bir toplumda kendini yıpratacak kadar çok çalışmak bir erdem kabul ediliyor ve böyle insanlar toplum tarafından onaylanıyor. Fakat işkoliklik de diğer bağımlılıklar gibi kaynağında derin acılar barındıran bir travma tepkisi.
İnsanı çarpan bir tanımla başlıyor belgesel: “Zorbalık sonuç isteyenlerin yönetim biçimidir” Ve sonra yine hümanist ve idealist duyguları katleden bir tespitle sürüyor: “İnsanlık tarihinde özgürlük norm değildir, hükmedilmeyi seviyoruz.” “Zor zamanlarda ortaya çıkıp, bunu ben çözerim diyen insanların cazibesine kapılıyoruz.” Yani zannedildiği gibi zorbalığın merkezinde zorbalık yok, rıza var.