Çeviriler

ABD’de üniversitelerindeki Filistin protestolarına yönelik sert baskılar, protestoların yeni bir siyasi hareket başlatacağı korkusundan kaynaklanmıyor. Bu daha ziyade paniğin bir ifadesi, başka bir deyişle toplumlarımızı saran umutsuzlukla yüzleşmeyi beyhude bir şekilde reddetmenin bir dışavurumu. Kulağa garip gelse de Amerika'nın hegemonik gücünü kaybetmesinin olumsuz yanlarından birine tanık oluyoruz. Tıpkı ABD'nin Suriye'nin kuzeyinden ve ardından Afganistan'dan çekilmesinde olduğu gibi bir durum hâkim. İdeal olan ABD'nin Gazze'yi denizden işgal etmesi, barışı ve düzeni yeniden tesis etmesi ve halka insani yardım sağlamasıdır. Ancak buna güvenmeyin. ABD'nin geriye kalan emperyal gücünü iyi bir amaç için kullanma fırsatını kaçıracağına her daim güvenebilirsiniz.

Financial Times: Ulusal Ekonomik Araştırma Bürosu, Daron Acemoğlu'nun yapay zeka hayallerine gölge düşürmeyi amaçlayan yeni bir çalışmasını yayınladı. Acemoğlu, yapay zekanın potansiyelinin büyük olduğunu, ancak bu potansiyelin yalnızca sohbet botları ve mekanik olarak yeniden oluşturulmuş görüntüler yaratmak için kullanıldığını söylüyor: “İnsan benzeri konuşmalar yapabilen veya Shakespeare soneleri yazabilen yapay zeka modellerine ihtiyacımız olup olmadığı ucu açık bir soru olmaya devam etmektedir. Yapay zeka gruplar arası eşitsizliği biraz artırabilir ve sermaye ile emek geliri arasındaki uçurumun daha da genişletebilir.

Realistler İsrail’in yaptıklarına itiraz ediyor çünkü bu, ABD’ye stratejik olarak sıfır fayda sağlıyor. Soğuk Savaş sırasında, İsrail’in Ortadoğu’da Sovyet etkisine karşı faydalı bir denge unsuru olduğunu savunmak makul olabilirdi. Ancak Soğuk Savaş 30 yılı aşkın bir süre önce sona erdi ve İsrail’e koşulsuz destek vermek bugün Amerikalıları daha güvenli yapmıyor. Gerçek şu ki, Gazze’yi taş devrine geri bombalamak Amerikalıları daha güvenli veya daha müreffeh yapmayacak ve Amerikalıların ilan etmeyi sevdikleri değerlerle tamamen zıt.

Macron ve Biden, Modi'ye en utanç verici şekilde yaltaklandılar. Hâlbuki kucakladıkları bu adam hakkında bilmedikleri hiçbir şey yoktu: Modi'nin Gücerâtpogromundaki rolünü biliyor olmalıydılar! Müslümanların hızla ayrıştırılması ve gettolaştırılması sürecini de pek âlâ biliyorlardı! Hindu kanunsuzlar tarafından yakılan yüzlerce kiliseden de haberdar olmalıydılar! Çoğu uzun hapis cezalarına çarptırılan muhalif politikacıları biliyor olmalıydılar! Tarih ders kitaplarının yeniden yazıldığını, filmlerin yasaklandığını, Uluslararası Af Örgütü Hindistan'ın kapatıldığını biliyor olmalıydılar! Hindistan'ın Dünya Basın Özgürlüğü Endeksi'nde 180 ülke arasında artık 161. sırada olduğunu biliyor olmalıydılar! En iyi Hintli gazetecilerin çoğunun ana akım medyadan uzaklaştırıldığını biliyor olmalıydılar!

Batı’nın kampüslerini işgal eden öğrenciler arasında kafası kıyak halde “savaşma seviş” diyerek dolaşan pek fazla tip yok. Barış için bunca feryat ediyorlarsa, bunu gelecekte şiddetin aşıldığı bir dünya adına değil, Gazze’de hemen şimdi ateşkes olması için yapıyorlar ve katliamın sona ermesinin devasa bir aşk çemberini ortaya çıkaracağına dair hezeyan içinde değiller. Kısacası, 1960’lardaki atalarından daha akıllı, pragmatik ve daha az idealist oldukları gibi, kafayı bulmanın ve sevişmenin cennete giden yol olduğu inancına da daha şüpheci yaklaşıyorlar. Bu anlamda, soğukta uyumaları ve polisten dayak yemeleri dışında, günümüzün diğer öğrencilerinden pek de bir farkları yok.