Yazarlar

Mesela kan davası yüzünden işlenen cinayetlerde suçluların yüzde 84’ü ilkokul mezunu. Öte yandan Nail Yıldırım’ın üniversitedeki öğrencilerine anlattığı bir hikayede, eşinin kendisini aldattığını öğrenen kocanın karısını öldürmesini, erkek öğrencilerin yarısı makul bulurken kız öğrencilerden bazıları da bu görüşü desteklemiş. Bu duruma şaşıran hocamız, haliyle daha katedilecek çok mesafemiz olduğunu yazıyor.

Türkiye’de milliyetçi, muhafazakar ve sol kesimlerde farklı temalarla da olsa yerleşik olan Batı karşıtlığı, bazı alanlardaki (eğitim, teknoloji, eğlence vs.) tercihleri nasıl etkilemiyorsa, Çin karşıtlığı da aşı konusunda aynı şekilde hasır altı edilebilir. CoronaVac’a olan gönüllü arzu bu olasılığı güçlendiriyor. Türkiye, son birkaç yılda Kuşak ve Yol’u ekonomik gerekçelerle bağrına bastığı gibi, “Çin aşısı”na da sağlık gerekçesiyle sarılabilir.

2003’ten beri istenip de yapılmayan/yapılamayan reformlar olsa olsa şunlar olabilir diye suya yazılar yazılıyor. Ezelden karşıt görüşlüler belli olmayan konularda kıyasıya tartışıyor. Bana göre asıl tartışılması gereken konu bu “Parti Devletin” demokratikleşmesinin mümkün olup olamayacağı konusudur. Parti Devlet sistemi demokrasiyle birlikte yürütülebilir mi?

İnsanlığın bunca yıllık deneyimini yansıtan bilimsel bakış bize değişimin önemini hatırlatır. Değişimin bir kural olduğunu, her şeyin her an değişim içinde olduğunu biliriz… Nitekim ‘değişmeyen tek şeyin değişim’ olduğu klişesini de her gerektiğinde hatırlatmaktan hoşlanırız ama ne yazık ki bu önermenin hiçbir açıklayıcı gücü yoktur. Çünkü mesele hızlı değişenler ile yavaş değişenler arasındaki dinamikte, daha doğrusu gerilimde yatıyor…

Kendi namıma, olayların da teyidiyle, ellisinden sonra ‘gençlerden öğrenme’ diye birşeyin de var olduğunu öğrendim. Açık söyleyeyim, bu, iyi de geldi bana; bakışımı, düşünüşümü, duruşumu iyileştirdi.