Yazarlar

Kasım Süleymani’nin bütün dış müdahalelerinde, İran’a ekonomik getirisi olan bir tek operasyon varsa, o da Türkiye’nin desteğiyle Kerkük’ün Kürdistan hükümetinden alınması; daha önce Türkiye’ye akan ve ekmeğimizi büyüten Kerkük petrollerinin İran’a yönlendirilmesidir.

Bir zamanların imparatorluğu bozkırın atlı göçebelerinden korumayı amaçlayan (sağda gördüğünüz) Büyük Çin Seddi’nin yerini, bugün Çin’in iç mekânını dış dünyadan koparmayı ve halkı devletin haber tekeli dışındaki bilgi kaynaklarına erişimsiz kılmayı amaçlayan, (soldaki kişinin kurulmasında önemli rol oynadığı) bir Büyük Güvenlik Duvarı, muazzam bir sanal sansür sistemi almış bulunuyor.

“Stil her şeydir. Stil her şeye cevaptır... Stil bir farktır; yapmanın, yapmış olmanın... Altı balıkçıl bir havuzda sessizce duruyor ya da sen banyodan çırılçıplak çıkıp yürüyorsun, beni görmeden... Stildir...”

Türkiye’de milliyetçilik, Kemal Can’ın yerinde tesbitiyle, “bir enerji içeceği” gibidir. Kısa vâdede kitleleri harekete geçirir; bir süre sonra kitlelerin harareti diner ama uzun vâdede yerini kalıcı hasarlara bırakır. Bu bağlamda, PKK şiddeti ile keskinleşecek bir milliyetçilik, Türkiye’de demokrasiyi havasız bırakmanın yanında, Kürt meselesine de iki taraflı tesir eder.

Kasım Süleymani’nin cenazesine toplanan yüzbinleri, “yönetim etrafında birleşme” diye okumak gerçekçi değil. ABD'nin Irak Büyükelçiliği’nin basılmasıyla başlayan gerilimi tırmandırma stratejisi Trump’a bir şey kaybettirmedi. Aksine yaklaşan başkanlık seçimlerinde elini güçlendirdi. İran ise bölgede efsaneleşmiş bir askeri liderini kaybetti. Kaybettiğiyle kaldı.