Yazarlar

Fransa’daki seçim sonuçları en çok katılım oranının görülmemiş ölçüdeki düşüklüğüyle tartışılıyor. Bir tür “Ne olacak bu Fransa’nın hali” sorusuna cevap aranıyor. Muzip öneriler dile getiriliyor. Çareler arasında “Seçimde oy kullanmayanları Bastille’e hapsetmek” de var.

“Birlikte siyaset yapabiliriz” mesajının, tarihi ve sosyolojik bir önemi vardı. Benzer bir mesajı da Erbakan veriyordu. Muhafazakarların, laik kesimin siyasi temsilcileriyle bir şeyler yapabileceği kanıtlanmış oldu. CHP-MSP Koalisyonu, genel af hedefini gerçekleştirdi. 'İrtica', 'bölücülük', 'komünizm'le suçlanıp, yargılananlar bu aftan yararlanarak serbest kaldılar. Koalisyon çok uzun sürmese bile bir başlangıçtı.

Mecburiyetten alelusul cümlelerle saldırıyı kınayıp ardından okkalı cümlelerle kurbanı mahkûm etmek, ateşle oynamaktır. Saldırganlarla zihniyet müşterekliğini yansıtan bu söylem, Türkiye için ciddi bir tehlike taşıyor.

24 Nisan 1915’te tutuklanan Ermeni aydınların götürüldüğü Ayaş’ı ilk olarak 1971’de üniversite öğrencisiyken gördüm. 61. yaşımda (2013) Ayaş’ı detaylı olarak ele aldığım “24 Nisan 1915 İstanbul, Çankırı, Ayaş, Ankara” başlıklı kitabım yayınlandı. Aynı yıl gittiğim Ayaş’ı geçtiğimiz günlerde, 17 Haziran 2021’de yeniden ziyaret ettim. Ayaş’ın çok hüzünlü bir öyküsü var ama bir Ayaş ziyareti üzerine hüzünlü bir yazı yazmak içimden gelmedi.

Asiltürk’ü sert mizaçlı, atak kişiliğiyle hatırlıyorum. Karamollaoğlu’nu, sakin ve ısrarlı, uzun yürüyüşçü bir politikacı kimliğiyle tanıyorum. Asıltürk, söylendiği gibi, SP’yi iktidarla işbirliğine yöneltebilir mi? Bu soruma SP çevrelerinde cevap aradım. Durumu özetle şöyle değerlendiriyorlar: “Asiltürk MGV’yi etkilese de seçmen kitlesi muhalefet taraftarıdır. Bu yıllar içinde oluşmuş kökü Erbakan’a dayalı bir olgu.