Yazarlar

Birkaç hafta önce İstanbul’da birlikte yaşayan kardeşlerin intiharı ya da birinin diğerlerini öldürüp intihar etmesi, artık bir Haneke filminde yaşadığımız hissini iyice kuvvetlendirdi. Ardından da diğer trajik aile ölümleri geldi. “Aile”, “intihar”, “siyanür” gibi kelimeleri bir arada kullanıp duruyoruz. Elimiz kolumuz bağlanıyor, üzerinde konuşamayacağımız kadar nefesimiz kesiliyor.

Aslında teknik diye sıfatlandırılan faktörün ana çıkış noktası da insan, yani devlet aygıtındaki insan ve onun bilinçli sorumsuzluğu. Tam da bu bilinçli sorumsuzluklarının farkında oldukları için hem santral yönetimi hem devlet kendi suçlarını saklamak üzere kaza anından itibaren olayı büyütmemeye ve gerçekleri saklamaya çabalıyor. Devlet sırlarını örtbas etmek için yeni yalanlara başvuruyor, doğal olarak yeni yanlışlar yapıyor ve bu maalesef daha fazla insanın ölmesine, zarar görmesine sebep oluyor.

Amerika’yı fetheden ‘dost’ gazeteciler görevlerini yapmanın huzuruyla memlekete geri dönüş yoluna girdikleri sırada, kasabanın savcısı, gazeteciler Tuğba Demir, Canan Coşkun ile belgeselci Kazım Kızıl ve baba Vatan Şaban tutuklanma talebiyle nöbetçi mahkemeye sevk etti. Dost gazeteciler memleketlerine dönüp, görevlerini başarıyla yapmanın huzuruyla yastıklarına başını koyduğu sırada kasabanın huzurunu bozan dört kişi ise adli kontrol şartıyla serbest bırakıldı. Böylelikle kasabadaki huzur yeniden sağlanmış oldu!

Rahmetli eniştem bedeninde nikotin bantları, kulağında akupunktur (o dönemin tiryaki küpesi), dudağında sigarayla söylene söylene aylarca gezdiydi de... Bir tek ben onu anladığımı sandım. Meğer Italo Svevo da anlamış.

Türkiye bunu PKK/PYD diye tarif etse de, dünya Kürt meselesi olarak adlandırmayı sürdürüyor. Bir süre önce, Suriye'den çekildiğini söyleyen ABD iç kamuoyunun tepkisi sonucu bölgeye dönüş yaptığını ilan etti. ABD bölgede PYD/YPG’ye dayandığına göre, Türkiye ile “zıt noktalarda” olduğu bile söylenebilir. ABD bu siyasetini değiştirmeyeceğini bir kere daha teyit etti.