GÜNÜN YAZILARI

Bunca yıl domuz eti yememişimken, cennete bir adım kala minik bir serçe yüzünden tüm emeklerim boşa mı gidecekti? Elim kolum bağlı duracak mıydım? Hemen Twitter'ı açıp #AdemİleHavvaYalnızDeğildir trendi başlatmayı düşündüm. Sonra bunun saçma olduğunu fark ettim. Çünkü onlar ilk insanlardı ve elbette yalnızlardı.

“Türk’ten boşalacak o zehirli kanın yerini dolduracak temiz kan Ermeni’nin Ermenistan’la kuracağı asil damarda mevcuttur…“ Bu cümleyle Hrant Dink’i ‘Türklüğe hakaret’ten mahkûm etmek nasıl bir şeydi biliyor musunuz? Hani ‘Abdest almadan namaza durmayın’ diyen birini şeriat mahkemesinde ‘namaza durmayın’ dediği gerekçesiyle cezalandırmışlar ya, işte tam böyle bir şeydi.

Sokaklara bir yorgunluk çökmüş gibi. Kapalıçarşı’nın kapısında duruyorum. Eski cıvıltı kalmamış. Beni tanıyanlar, “Bu dolar nerede durur?” diye soruyorlar. “Artık erken seçim olmaz değil mi?” diyorlar. Trafik çok rahatlamış. Üst üste gelen benzin ve motorin zammı şehirde özel araçla dolaşmayı çok pahalı hale getirmiş. Bizim gazetenin şoförleri bu durumdan memnun.

Barcelona’da Bayern Münih’te ve son olarak Manchester City’de bu baş döndürücü oyunun hamurunu yoğuran adamlardan birisi şimdi Galatasaray fırınında işbaşı yaptı. Bu adamın zamana ihtiyacı var. Herkes bildiklerine ve yaptıklarına saygı duyarak ona ihtiyaç duyduğu zamanı tanımalıdır.

Osmanlı elitleri, 1860’lı yıllardan itibaren İsviçre’yi mesken tutmaya başlarlar. Bir şekilde yolu İsviçre’den geçen bu elitler, Osmanlı İmparatorluğu’nun çözüldüğü ve yeni bir Türkiye’nin kurulduğu günlerde belirleyici bir rol oynarlar. Hans-Lukas Kieser “Türklüğe İhtida”* adlı eserinde, yakın dönem Osmanlı-Türkiye tarihine bir şekilde damgasını vuran bu elitlerin İsviçre’deki ayak izlerini sürer.