GÜNÜN YAZILARI

T24’de dün “Partiye habersizce üye yapılan Faruk Bildirici, AKP'yi AKP'ye şikâyet etti” haberini görünce içime kurt düştü. “Olur olur bal gibi olur”, ben de “e-Devlet”e baktım. Meğer Şubat 2024’den beri eşimle birlikte AKP'nin “aktif üyesi”ymişiz! Hayatımızdaki en münasebetsiz durumlardan biri olsa da… Birçok açıdan çok mânâlı. Peki ne yapmalı? Ki o da ayrı dert.

Laura Loomer, 32 yaşında. Radikal sağcı bir aktivist olan Loomer, Florida’daki bir özel Katolik üniversitesinin televizyon gazeteciliği bölümünden mezun olmuş. ABD’deki sosyal medyada bir izleyici kitlesine sahip. 2020 ve 2022’deki Güney Florida’da da iki kez kongreye aday olan ama seçilemeyen Laura, gösterişli, iddialı, sert tavırlı, süslü, dikkat çekici bir kadın. İsrail yanlısı, göçmen karşıtı ve İslam karşıtı söylemleriyle öne çıkan Loomer, sosyal medya üzerinden Trump’a desteğini her fırsatta vurguluyor.

İktidarın siyasi ve toplumsal muhalefet üzerindeki baskısı arttıkça, Erdoğan’a ve Erdoğancılığa karşı büyüyen haklı öfke uzun bir tarihi olan “böyle bir iktidara hâlâ nasıl oy veriyorlar” sorusu üzerinden Erdoğancılara da yöneliyor. Eskiden ‘aydınlanmış’ muhalif kitlelerin kanaat önderlerinin pervasız bir ‘dürüstlük’le açığa vurduğu, muhalif tabanın da ‘kalemine sağlık’ nidalarıyla onayladığı bu seçim kaybettiren öfke şimdilerde istisnalar hariç pragmatik nedenlerle kuvveden fiile çıkmıyor ve kitleselleşmiyor. CHP, bütün anketlerde yüzde 30’dan yukarı bulunan kararsız seçmen oranını anlamlandırırken bu aldatıcı sessizliğin farkında olmalı, derin ve köklü bir geçmişi olan bu duyguyu seyreltecek bir siyasi önderlik sergilemeli.

Devletin yurttaşı, “cezayı görüyor ama (cezayı gerektiren) suçu görmüyor.” Devletin sertliğini görüyor ama şefkatini hiç görmüyor. Yerli sermaye denildiğini işitiyor ama ancak belli grupların sermayesini görüyor. Milletin huzuru dendiğinde kendinin bu milletin içinde sayılmadığını görüyor. Yoğun gözaltı ve soruşturma dalgalarıyla hukukun işlediğini keza görüyor ancak hukuka eşlik edecek ilkeleri, adalet hissiyatını hiç göremiyor. Hülasası, devletin devlet olduğunu unuttuğunu görüyor.

ABD, gücünü, dünyanın en parlak beyinlerini ve bunun yanında da ucuz işgücünü toplamasından ve tabii dünyanın birçok yerindeki askeri varlığından alıyordu. Ancak şu an bütün bu tabloyu anlamsız bularak kendini izole eden ve dijital teknolojideki üstünlüğünü de kaybetme riski olan bir ABD politikası söz konusu. Bu gerilim, son haftalarda, ABD’yi ziyaret eden Avrupalıların sınırlarda ciddi sıkıntı ve eziyetler yaşamasına da neden oluyor.