PKK ve HDP'nin barışı yalandı. Bunu 2013'ten beri devam eden çözüm sürecinde iyice anladık. Demokrasinin kapıları kendilerine sonuna kadar aralanmasına rağmen silahtan vazgeçmediler.
“Yeter, analar ağlamasın” başlıklı bildiri, “...bir örgütle silahlı mücadeleyi sona erdirmek, bir hükumetin ya da kişinin siyasal gelecek hesaplarını temel alamaz” gibi aslında özü de doğru olmayan bir cümleyle başlıyor.
Çözüm Süreci başladığında PKK tarafı için tek koşul Türkiye’den çekilmesiydi. Örgüt Gezi’den heveslenerek bunu yapmadı. Ama hükümet süreç bitmiştir diyerek Kandil’i bombalamadı…
20 imzalı "akiller bildirisi"ni imzalarken; PKK'nin, "silahlı güçlerinin Türkiye'den çekeceğini ilan etmesi" düşüncesindeydim. Öcalan'la görüşmelerin sürdürülmesi, demokratikleşme adımlarına devam edilmesini de, aynı oranda önemsiyorum. Örneğin, cezaevlerindeki hasta insanların tahliyesi konusunun, mazereti yok. Yeniden, çatışmasızlığa ve çözüm sürecine dönülmeli.