GÜNÜN YAZILARI

Özgür Masur, Haliç Tersane’de görkemli bir defile ile Cumhuriyet’in 100. yılına özel Anatolia isimli haute couture koleksiyonunu sundu. Yüzlerce yıllık bir mirasa ithafen hazırlanan koleksiyondaki fes benzeri başlıklar ve başörtüler “gardırop ilericileri”nce “Cumhuriyet kadını”na yakıştırılmadı. Cumhuriyetimizin 100. Yılında hala “şu giyim bizi temsil etmez, şu giyim eder, şöyle giyinen Cumhuriyet kadınıdır, şöyle giyinen Cumhuriyet düşmanıdır” gibi, derinlikten uzak argümanlar ülkeye fayda getirmiyor. Cumhuriyetimizin değerleri, ortak hikayemizi üzerine inşa ettiğimiz, edeceğimiz temeller bu kadar sığ değildir, olmamalıdır da. Bu koleksiyon vesilesiyle bir kez daha kutuplaşma ve kimlik siyasetinin rasyonellikten uzak, baskıcı yaklaşımla, kreativiteyi, üretkenliği, ülke potansiyelini boğma teşebbüsüne tanık olduk.

Cumhuriyet’in 75. Yılında (1998), hazırlanan seçkide mimarlar arasındaki adıyla “Prost Vadisi” (Taksim-Şişli arasında yer alan) Cumhuriyet döneminin “En başarılı şehircilik uygulaması” seçilmişti. Cumhuriyet tarihinin en önemli kamusal alan düzenlemesi daha 1950’lerde tam ortasından ikiye bölünmüştür. Belediye Hilton Oteli’nin bahçesinin halka açık olması şartını getirir ama gene bizzat kendisi tarafından ortasına inşa edilen Park ve Bahçeler Şefliği deposu ve onu çevreleyen dikenli teller ile yaya geçişlerine kapatılır. Böylece mimari ana fikri, iki semti birleştirme amacı iptal edilir.

Hepsini değil ama onu seviyoruz. “Madam” istediğimiz şarkıları söylüyor zira. Esnaf kovalamadıysa çağır gelsin masana… Sana o hoş edası-sedasıyla “Yıldızların Altında” sarhoş hayaller armağan etsin. O asırlık şarkıda öyle bir tarih var zaten. Seyyan Hanım’ın dilinde “Benim ‘göynüm’ sarhoştur” olan -koşar adım- güftesinde var: “Yanmam gönlüm yansa da...” Seyyan “eşit(lik)” demekmiş, o da zaten “gölgede bir salıncak”.

İki devlet formülünün temelini, 1967 yılında “6 gün Harbi”ni takiben BM Güvenlik Konseyinin 1967 Kasım ayında kabul edilen 242 sayılı karar teşkil eder. Söz konusu kararın kabulü sırasında Birleşmiş Milletler'de görevli olma konusunda şanslı idim. Önemli bir olaya tanık olmuştum...

Batı; medyasıyla, kurumlarıyla ve siyasetçileriyle Filistin’e sırtını dönmüşken, İsrail’in en eski gazetesi liberal sol çizgideki Haaretz İsrail’i ve Netanyahu’yu çok sert bir şekilde eleştiriyor. Gazze’de yaşayan ilk İsrailli gazetecilerden Amira Hass, Gideon Levy gibi Holokost mağduru Yahudi ailelerinin çocukları köşe yazılarıyla Filistinlilerin yaşadığı zulmü dünyaya duyuruyor. 1948 yılında kurulan İsrail’in ahlak pusulası Haaretz, 1919 yılından beri faaliyet gösteriyor. Hikayesi, yazarları ve yönetici editörlerinin görüşleri de en az yayın politikası kadar ilginç ve cesur.