Ana SayfaVİDEO HABERÖZEL HABER | “Telefon rehberimde 200 arkadaşım varsa 175’i ölü, Facebook'u açamıyorum”

ÖZEL HABER | “Telefon rehberimde 200 arkadaşım varsa 175’i ölü, Facebook’u açamıyorum”

Serbestiyet muhabiri Mücahit Enes Turbil, depremin 29. Saatinde Antalya Belediyesi’nin itfaiye ekipleri tarafından eşi ve çocukları enkaz altından kurtarılan Ferhat Kavas ile konuştu: "200 arkadaşım varsa 175'i ölü", "25. saatten sonra AFAD'ı gördüm. "Buradan adam çıkaramayız" dediler. Bir tanesi 'bekarım' dedi. 'Çocuğum burada yatıyor. bu hissi tadamazsın' dedim".

Hatay’da yaşayan Ferhat Kavas’ın evi deprem felaketinde yıkılanlar arasında. Deprem sırasında evde bulunan Kavas’ın eşi ve çocuğu depremin 29. Saatinde Antalya’dan gelen itfaiye ekipleri tarafından kurtarıldı.

Mücahit Enes Turbil’in sorularını yanıtlayan Ferhat Kavas şunları söyledi:

“AFAD çekti gitti”

İlk yirmi dört saat hiç kimse yoktu. İnsanlar zaten evde uykusuz yakalandılar. Ne polislerimiz ne AFAD’ımız, hiçbir şey yoktu orada. Yirmi beşinci saatten sonra ben yalnızca dört tane AFAD ekibi görebildim. Dört tane AFAD ekibini de ben getirdim buraya. Dört tane AFAD bana dedi ki; ‘biz buradan adam çıkaramayız, açık alanlarda çıkarırız’. Çektiler gittiler ama Antalya ekibi sağ olsun yirmi altıncı saatlerde bize ulaştılar. Allah razı olsun. Sağ olsunlar çıkardılar. 

“200 arkadaşım varsa 175’i ölü”

Şu an benim telefon rehberimde iki yüz tane arkadaşım varsa yüz yetmiş beşi ölü ve emin olun Facebook’u artık açamıyorum çünkü bütün ahbaplarım, çevrem, arkadaşlarım hepsi şu an enkaz altında veyahut da ölü, veyahut da gömülüyor. 

Açıklanan ölü sayısına inanıyor mu?

Hala enkaz altında olan insanlarımız var. Çıkaramazlar ki kolay kolay… Biz bunu canlı canlı bildiğimiz için biraz daha üstünde abi, açıklanan rakamlar. Yani bir rakam vermişler ama o rakam çok cüzi bir rakam. 

“AFAD çekti gitti”

Şu karşıdaki binaya da AFAD geldi. Bir tane bekar bir ağabey vardı. Ben orayı gösterdim. Dedi ‘biz buna müdahale edemeyiz’. Dört tane AFAD’dı. Bir tanesini iyi hatırlıyorum. Hatta yakaladım onu, ‘bekarım, evli değilim’ dedi. ‘Çocuğun da yok. Bak burada benim çocuğum yatıyor. Çocuğun olmadığı için bu hissi sen tadamazsın. Ve çekti gitti ağabey. Ama ta ki Antalya ekibi sağ olsun. 

Hatay’da yaşamaya devam edecek mi?

Bu benim memleketim. Ben bırakamam. Ben alışmışım buranın suyuna. Bütün memleket güzeldir ama Hatay benim için bir başkadır. Onun için de eşimi göndermeye çalıştım. Eşim gitmedi. Çocuğumu gönderdim ama ben buradayım. Ama en son gideceğiz. Başka yapacağınız bir şey yok. Çünkü yarın öbür gün buralar yıkılacak. Ama beklesin bizi Hatay. Biz geri geleceğiz.

- Advertisment -