Manşet

Evet, Türkiye bir toplum olarak son yirmi küsur yıllık AKP iktidarında sınıf atladı. Eğitim seviyesi yükseldiği ama en önemlisi halk zenginleştiği için felsefeye ilgi patladı. Ona yer, zaman ve ihtiyaç doğdu. Toplum zenginleşince eski dinin gömleği dar geldi. Bir yırtılmayı izliyoruz. Bir tarafta yırtılma yokmuş gibi davrananlar var. Bunlar yaşanan bir heyelanı görmezden gelen inkarcılar. Bir tarafta da yırtılmayı kendini yırtarcasına teşhir etmeyi meziyet sayan teşhirciler var.

Hermès’e, ABD’de iki müşterisi tarafından tüketiciyi koruma ve rekabet yasalarını ihlal iddiasıyla açılan dava, global moda camiasında son günlerin en çok konuşulan haberlerinden biri oldu. Olay şu: Kaliforniya’da iki kişi Hermès’den çanta almak istiyorlar. Ama mağaza görevlileri tarafından mütemadiyen refüze ediliyorlar, on binlerce dolar ödemeye hazır olsalar da, bir türlü istedikleri çantaları alamıyorlar, yani sebep paralarının yetmemesi değil; Hermès’in yıllardır hem çok şikayet edilen, hem de bu zamana kadar işleyegelen satış stratejisi. Yalnız onlar da değil, bu tuhaf dertten muzdarip binlerce insan var. Dava konusunu iyi anlamak için, önce biraz işin arka planından bahsetmek lazım.

Filistinli modeller Bella ve Gigi Hadid'in ablası, moda tasarımcısı Alana Hadid, "Watermelon Pictures" adındaki film şirketiyle yeni bir film yapım ve dağıtım şirketi kurduğunu...

İsmail İçen, bu hafta Küçük Meseleler’de Etyen Mahçupyan ile sünnet uygulamasını konuşuyor: “Kendi aczini kabul ederek başlıyorsun ve Tanrı’ya sığınıyorsun. Üç tür sığınma biçimi var. Birincisi dua. Ondan medet umuyorsun. İkincisi feragat. Kendini kısıtlatarak Tanrı’ya kendini beğendirmeye çalışıyorsun. Üçüncüsü kurban. Bu Tanrı ile kurulan zihniyet anlamında oportünist bir ilişki. Onun için bir şey yaparak onu mutlu etmeye çalışmak istiyorsun. Sünnet, kurban birbirine hiç benzemeyen toplumlarda görünen uygulamalar.” Küçük Meseleler şimdi Serbestiyet kanalında.

Otobiyografik özet: Ben lisansıma kadar çok hızlı gittim de, sonrası biraz karışık ve sarsıntılı oldu. Siyasî militanlıktan bilime ve akademiye; iktisattan tarihe geçiş zigzagları, “bir adım ileri iki adım geri”leri yüzünden. ABD’de, Yale’de ekonomi doktorası yaparken, 1969’de bırakıp Türkiye’ye döndüm; Ankara SBF’ye asistan girdim. Bir yandan da aşırı solculuğa devam ettim. 12 Mart [1971] geldi; hapse girdim. Çıktım; 1977’de eski kürsümü sınav yoluyla tekrar kazandım. Bu sefer 12 Eylül [1980] geldi. 1983’te zamanın Sıkıyönetim Yasası’nın 1402. maddesiyle üniversiteden tasfiyeler başladı. Beklemedim, istifa ettim.