Bir hafta sonu kaçamağı olarak Yunanistan seçimleri: Harvardlı ekonomist mi, kravatsız sosyalist mi?
Yunanistan yarın yeni başbakanı ve parlamentosunu belirlemek için sandık başında. 10 milyonluk Yunanistan’ın kaderini ilk kez oy kullanacak 400 bin Z kuşağı seçmen belirleyecek. Bu nedenle sağcı Başbakan Miçotakis, TikTok’a odaklanmış durumda. Türkiye’nin en gergin iki seçimi arasında sandığa giden Yunanistan’daki tartışmalar biraz tanıdık: Sağcı adaya oy verdiği için dışlanan solcu sanatçılar, milli güvenlik tartışmaları, skandallar… Fakat bir o kadar da uzak. Birbirlerinin ezeli rakibi kravatsız sosyalist Çipras ile katıksız bir liberal ekonomist Miçotakis’in yan yana gülen fotoğraflarını, bütün parti liderlerinin ekran karşısında yan yana gelip gazetecilerin sorularını yanıtlayıp politikalarını açıkladığı münazara görüntülerini görünce insan sormadan edemiyor: Komşuda pişen bize ne zaman düşer ?
Mutlu bitmiş bir göç öyküsü
Benim baba tarafım Polonya’dan gelmiştir. Dedem 1897’de Avusturya-Macaristan İmparatorluğu’nun bir vatandaşı olarak Krakow’da doğmuş, Birinci Dünya Savaşı’nda çarpıştıktan sonra Viyana Üniversitesi’nde okumuş, Berlin’de mühendis olarak ilk işine girmiş ve 1925 Nisan’ında evlendikten hemen sonra Türkiye’ye göçmüş. Kalıcı olmasını düşünmüyorlarmış bu göçün, bir yıl çalıştıktan sonra geri döneceklermiş, ama iş uzamış ve Naziler’in Polonya’yı işgal etmesiyle beraber geri dönülecek yer kalmamış, göç mecburen kalıcılaşmış. Anlatacağım göç dedeminki değil ama. Kardeşininki.
Din ve siyaset: Bir ses kaydının düşündürdükleri…
Ses kaydını elbette doğrudan buraya yazmayacağım ancak o ses kaydını dinleyeli bir hafta olmasına, düşüncemin merkezinde bu ses kaydı vardı. Zira seçim, Türkiye seçmeninin ideolojik tutumu konuşulurken merkezde bir yerde hep din vardı. Siyaseti bir kenara bırakmak kolay da inanan bir insan olarak gözlerinizin önünde dinin, siyaset gibi neredeyse hiçbir sabitesi olmayan bir kurum tarafından parça parça tüketilmesine şahit olmak gerçekten çok ağır. En azından ben ve benim gibi bir azınlık için.
Doğal hastalanma halimiz: Milliyetçilik
İlk tur seçim sonuçları milliyetçiliği bir anda kıymetli hale getirdi. Kim daha milliyetçi olabilirse nihai zafer de onun olacakmış kanaati güçlendi. Birleşik bir milliyetçi partinin ülkenin en büyük partisi olabileceği öngörüleri dolanmaya başladı. Görünen o ki toplumun önemli bir bölümü de milliyetçiliğin kendi doğasına ne denli uygun olduğunu yeniden keşfetti…Beş yıl kadar önce Karar gazetesinde bu konuda bir yazı yazmışım… Okuyucularımdan biri hatırlattı. Tarihi 2 Mart 2018. Okudum, hoşuma gitti…
- Advertisement -
Erdoğan kararsızları ideolojiyle mi kazandı?
Ak Parti’nin %35’e düşen oylarına karşılık Erdoğan 49’u aştı. Belli ki partisinden uzaklaşanlar ittifakın dışına gitmediler ve Erdoğan’ı Kılıçdaroğlu’na tercih ettiler. Bu bize, “Kararsız”ların tercihini doğru çözümleyemedikçe sonuçları da anlamlandırmanın mümkün olamayacağını gösteriyor. Çünkü onlar belirleyici oldu. Tartıştığımız konu, Kılıçdaroğlu’na gideceği umulan %4-5’in neden ona değil Erdoğan’a gittiğidir.