Yazarlar

Müge Anlı, Esra Erol programlarındaki en kötü şey şu: İnsanlar en basit anlamda iletişim kuramıyor. Yalan söylemeyi bile doğru dürüst beceremiyorlar. “Yemin et!” dendiğinde “Hayır etmem!” diyecek kadar saflar… Ama masum da değiller. Fırsat ellerine geçince ezip geçmişler. Program sunucuları da bu insanlar arasında romantik aile bağları aramaya çaresizce devam ediyor. Ama bu insanlar için duygusal bağları sağlayan kayışlar kopmuş, çarklar boşa dönüyor, o dönüş içinde işitilen inlemelerle bir şeyler anlatmaya çalışıyorlar. Kişilikleri sakat bırakılmış, acıma, sevme hatta korkma becerileri körelmiş. Elleri ayakları yerinde, ama ruhlarında bir parçaları ampute edilmiş.

FETÖ işi ve o vesileyle muhalif tasfiyesi hallolduktan sonra, o rafta sadece Kürt meselesi kaldı. Ne var ki, Kürt meselesi sadece PKK’dan ibaret değil bu bakışa göre, HDP de DEM de de işin içinde, muhtemelen o partiye bunu bilerek destek veren Kürt vatandaşlar da...Bu fikrin destekçileri sadece Cumhur İttifakı çevresi değil. Onun muarızları bazen bu konuda bazen daha sert. O zaman sorun sadece AK Parti-MHP de değil. Aynı zamanda, onlara karşı dururken, bu zihniyeti, politikayı destekleyen ve normalleşmeye set çeken bir zihniyette...

“Yazlık tatil kentleri” olarak bilinen Bodrum, Marmaris, Fethiye artık birer koca şehir. Bodrumspor, Süper Lig’e çıktı. Nüfusu birçok il merkezinden daha fazla. Bodrum, 30-40 yıldan beri, en önemli turizm gelirlerini elde ettiğimiz yerlerin başında geliyor. Ama Bodrum bir il değil. Bodrum ilçesi, belediyecilik olarak, idari yönetim olarak, Muğla’ya bağlı.

CHP Genel Başkanı Özgür Özel Adalet Bakanlığı önünde “Adalet Nöbeti” tutan Emine Şenyaşar’ı ziyaret etti. Emine Şenyaşar’ın Adalet Bakanlığı önündeki nöbetinin 123. Günüydü.Fakat, sadece metreler ötesinde bir anne daha vardı. Sevinç Çakır. O da kursiyer teğmen iken darbe ile suçlanıp müebbet hapis cezası alan oğlu için adalet arayışındaydı ve engelli kızı Merve ile Adalet Bakanlığı önünde “Adalet Nöbeti” tutuyordu. Nöbetinin 63. günü idi. Ne Özgür Özel ne de basın Sevinç Çakır’ı görmedi. Özgür Özel alandan ayrılmak üzereyken Halk Tv canlı yayınında birkaç saniye duyulan sesi dışında: “Özgür Bey, burada da adalet arayan bir anne var, bana da selam verecek misiniz? Benim de sesimi duyar mısınız?”

Osmanlı İmparatorluğu, Batı cephesindeki en geniş noktasına ulaştığında, ordu-yu hümayun günde ortalama 15 km katederek, İstanbul’dan iki ayda Belgrad’a, oradan bir ayda Budapeşte’ye, oradan da iki haftada Viyana’ya varır. Toplam üç ay eder. Nisan-Mayıs-Haziran gidiş, Temmuz-Ağustos-Eylül dönüş olsa, ikisinin arasında ne kadar kalabilir Nemçe diyarında? Habsburglar ortaya çıkar da savaşmayı kabul ederse, bir veya birkaç kesin sonuçlu imha muharebesi yapıp kazanmanın fırsat penceresi iki üç haftadan ibaret demektir. Osmanlının efektif eylem yarıçapı veya erişim limiti böyle belirlenir. Emperyal paradoks: geleneksel kara imparatorlukları ne kadar büyürse, büyüme hızları o kadar yavaşlar.