Çeviriler

CHP İstanbul Milletvekili Oğuz Kaan Salıcı, Middle East Eye için yazdı: “Filistin’deki siyasi açmazı kırabilecek kilit figür Mervan Barguti. “Barguti kim?” diye soranlar olabilir. Barguti, Birinci ve İkinci İntifadaların önde gelen bir lideri. Bu nedenle 22 yıldır İsrail’de hapishanede. Dünya kamuoyunda sıklıkla “Filistin'in Mandela’sı” olarak anılıyor ve hem Batı Şeria hem de Gazze’deki kamuoyu yoklamalarında onun ismi önde çıkıyor. Barguti’nin durumu şimdi her zamankinden daha fazla dikkatimizi gerektiriyor.”

Orta Doğu’nun geleneksel monarşilerinde son zamanlarda olumlu gelişmeler yaşandı. Körfez ülkeleri, vatandaşlarının katılımını güçlendirmek için yerel seçimler de dahil olmak üzere çeşitli kanallar aracılığıyla reformlar yaptı. Suudi Arabistan’ın sosyal ve ekonomik normları istikrarlı bir şekilde liberalleştirmesi – kadınların siyasi ve ekonomik hayatta tüm seviyelerde yer almasına izin vermesi– Krallık ve tüm Körfez bölgesi için büyük bir değişimin başlangıcı olabilir. Orta Asya'daki durum daha umut verici. Özellikle Özbekistan siyasi reform ve ekonomisini dışa açma yolunda kayda değer bir ilerleme kaydetti.

Foreign Policy: Suriye mutfağını İstanbul'a taşıyan ve sosyal medyada milyonlarca takipçiye ulaşan Şef Ömer Ebu Lebda, Aksaray’da yeni açtığı restoranıyla büyük beğeni toplarken, Esad rejimiyle bağlantılı olduğu iddiaları yüzünden Suriyelileri böldü. Kimi Suriyeliler onu boykot ediyor, kimileri ise onun başarı hikayesini kutluyor.

AP seçimlerinde Belçika, Almanya, Avusturya, Yunanistan ve Malta'da oy kullanma yaşı 16'ya indirildi. İlk kez oy kullanan yeni jenerasyon Avrupa'nın güvenli olduğu söylenerek büyüdü ama artık bu inançları kaybolmuş durumda. Bir Macar genç “Statükoyu artık ortadan kaldırmak istiyoruz ve bu yüzden birçok arkadaşım sağa oy verecek”diyor. Fransa’da sandıktan Ulusal Cephe’yi birinci çıkaran 28 yaşındaki karizmatik Jordan Bardella’nın TikTok'ta 1,2 milyon takipçisi var. Yapılan bir ankete göre 24 yaş altı Fransızların %36'sı Bardella'yı destekliyor.

ABD’de üniversitelerindeki Filistin protestolarına yönelik sert baskılar, protestoların yeni bir siyasi hareket başlatacağı korkusundan kaynaklanmıyor. Bu daha ziyade paniğin bir ifadesi, başka bir deyişle toplumlarımızı saran umutsuzlukla yüzleşmeyi beyhude bir şekilde reddetmenin bir dışavurumu. Kulağa garip gelse de Amerika'nın hegemonik gücünü kaybetmesinin olumsuz yanlarından birine tanık oluyoruz. Tıpkı ABD'nin Suriye'nin kuzeyinden ve ardından Afganistan'dan çekilmesinde olduğu gibi bir durum hâkim. İdeal olan ABD'nin Gazze'yi denizden işgal etmesi, barışı ve düzeni yeniden tesis etmesi ve halka insani yardım sağlamasıdır. Ancak buna güvenmeyin. ABD'nin geriye kalan emperyal gücünü iyi bir amaç için kullanma fırsatını kaçıracağına her daim güvenebilirsiniz.