Manşet

Ali Bayramoğlu ile Bugünler’de bu hafta: Kürt meselenin talep ve hukuk yönüyle ilgili. Bahçeli ve Erdoğan’ın söylemlerinde hiçbir zaman demokrasi kavramına yer verilmediğini görüyoruz. Ancak Öcalan’ın açıklamalarında bu vurgu var. “Paradigma”nın sadece, güvenlik ve silah bırakma süreciyle sınırlı kalmaması, aynı zamanda demokratik bir çerçeveyi de içermesi gerektiğine dair Öcalan’ın bir beklentisi olduğu anlaşılıyor.

Maliye ve Turizm Bakanlıkları müfettişlerinin tespit ettiği naylon fatura yolsuzluğu yargıya taşınan Yunus Emre Vakfı’nda skandal büyüyor. Hakkında gözaltı kararı verilen eski Başkan Şeref Ateş evinde bulunamadı. Başkanının Almanya’da olduğu iddia ediliyor. Vakfın bazı daire başkanları ve personeli ise gözaltına alındı.

ABD'nin New Orleans kentinde 42 yaşındaki ABD vatandaşı Shamsud Din Jabbar, kiraladığı araçla yılbaşı kutlayan kalabalığa daldı, daha sonra silahla etrafa ateş açtı. En az 12 kişi öldü, 30 kişi yaralandı. Kiralık aracın içinden bomba ve IŞİD bayrağı çıktı. Saldırganın daha önce ABD ordusunda da görev yaptığı iddia ediliyor.

Anlamamız gereken gerçek basit aslında: Ulusal, etnik, dini ve mezhepsel kimliklerimiz üzerinden birbirimizle kavga ettiğimiz sürece bütün bir yaşadığımız coğrafyayı, Batılı demokratik devletlerin de Doğulu despotik devletlerin de aynı vahşetle saldırdığı bir kurtlar sofrası halinde tutarız. Birbirimizi çok ezdik, birlikte çok ezildik, yıprandık ve yorulduk. Ve birbirimize karşı kazanacağımız bir şey de yok günün sonunda. Mevlana’nın Mesnevi’sinde ibret verici bir hikâye vardır.

Türkiye’de 2024’de yılın olayı; tabii ki dünyadan 75 yılda bir geçen bir kuyrukluyıldız gibi olan Bahçeli’nin Öcalan çağrısı. Üstelik birkaç saniyelik bir seyirlik olarak da kalmadı. Yılın son günlerinde ivmesini artırdı ve kendini birinci gündem olarak 2025’e attı. Ama iki nedenle hak ettiği ilgiyi görmüyor.