Yazarlar

Kasım 2015’te Gannuşi’yi ikinci kez Tunus’ta Nahda’nın merkezinde ziyaret ettim. Kritik zamanlardı; Mısır’da İhvan’a karşı yapılan darbenin üzerinden iki sene geçmişti, geriye neredeyse sadece Tunus kalmıştı. “Gannuşi ne düşünüyordu?” Kafamda bu sorular vardı.

Erdoğan-Trump görüşmesinin sunum ve algılanma biçimlerini gördükçe insan hayret ediyor. Tarafgirliğin, bariz durumları bile bu kadar çarpıtması insana dair çok şey söylüyor. Amerikan iç siyasetini bilenler gayet iyi bilir ki Trump yıllardır ısrarla seçimlere hile karıştırıldığını söyleyip duruyor. Erdoğan’ı kendi yalnızlık ve mağduriyetine empati yapacak bir lider olarak gördüğü için sen bu işleri bilirsin anlamında kullandı o ifadeleri. Yoksa Trump’ın Türkiye’deki seçimlere dair ne bilgisi var ne de seçimler onun umurunda.

Bu süreç her ne kadar Suriye’deki olağanüstü gelişmelerden ötürü başlayan bir süreç olmuş olsa da, sürecin herkesin kazanacağı bir evreye evrilmesini sağlayacak Türkiye’nin kendi Kürt meselesinde atacağı adım olacak. Sürecin Türkiye’de bir çözüm yoluna sokulması, Suriye’deki gelişmeleri de doğrudan etkileyecek bir atmosfer yaratacaktır.

"Biz kaybedersek Filistin kaybeder, Gazze kaybeder” söylemi içeren kampanyalarla seçimler, mevkiler kazananların, ‘Gazze kaybederken’den de öte, Gazze’nin kendisi tamamen yok olup giderken eylemsizliklerini ‘reelpolitik’ söylemiyle meşru ve mazur göstermeye ne kadar hakları var?

Avustralya için bu karar kişisel bir anlam taşıyor. Sidney ve Melbourne sokaklarında aylarca yürüyen on binlerce insanın sesi, sonunda hükümetin ağzından duyuldu. Bu yalnızca dış politikanın değişmesi değil; Avustralya’nın çok kültürlü kimliğinin, göçmen topluluklarının ve genç kuşakların siyaseti dönüştürme gücünün açık bir göstergesi.