GÜNÜN YAZILARI

“Ben kimsenin ‘örnek çocuğu’ olmayı kabullenmiyorum, reddediyorum”. Düşündüğünde ne büyük başkaldırı… Hele ki ebeveynlerin, “büyükler”in sadece hayatlarına değil hayallerine bile koyduğu ambargoya çocukluğunda direndiğinde. “Zor çocuk” da diyorlar onlara. Yetiştirilmesi, ehlileştirilmesi zor… “İradeli çocuk” diyen de var. Onları “Hayalperestler” diye adlandıranlar da…

Kurdish Studies Center’ın “Kürt Meselesi ve Kürt Algısı” araştırmasının sonuçlarına göre Suriyeliler ve göçmenler ile karşılaşan Türkler için Kürtler buralı, bizden insanlara dönüşmüş, algı pozitife dönmüş. Türkler, Kürtlerin kimlik talepleri söz konusu olduğunda hala o kadar sevecen değil. Ama bir pencere açılmış. Bu pencerenin nasıl açıldığının cevabı araştırmanın TÜİK verilerinden derlediği istatistiklerde olabilir. Demografik avantaj, Kürtleri, siyaseten dikkate alınması ve ittifak aranması gereken bir aktöre çeviriyor.

Geçen hafta Miami’de sakin bir emeklilik hayatı yaşayan 73 yaşındaki emekli Amerikalı diplomat Manuel Rocha, Küba ajanı olduğu gerekçesiyle gözaltına alındı. Manuel Rocha, 20 sene ABD Dışişleri Bakanlığı’nda çalışan, Küba’da diplomatlık, Beyaz Saray’da Latin Amerika ve Küba alanında Ulusal Güvenlik Konseyi Direktörlüğü ve Bolivya’da büyükelçilik görevlerini üstlenen başarılı bir diplomattı. FBI, Rocha hakkında gelen bir bir operasyon başlattı ve kimliğini gizleyen bir FBI ajanı kendini Küba istihbarat ajanı olarak tanıtarak Rocha’ya bir whatsapp mesajı yolladı, iletişime geçerek olta attı. Manuel Rocha da gizli FBI ajanıyla buluşup 40 sene boyunca Küba istihbaratı için çalıştığını, Küba devrimini desteklediğini, ABD’yi düşman olarak gördüğünü, fark edilmemek için fanatik Trumpçı ve sağcı taklidi yaptığını itiraf etti, “adaya” selam yolladı. Bütün bu itirafları da FBI ajanı tarafından kayıt altına alındı. Manuel Rocha şimdi yabancı bir devletin ajanı olarak ABD’ye karşı komplo kurmak suçlamasıyla yargılanıyor.

İddianamenin düzenlenmesi tahliye önündeki en büyük engelin aşılması demektir. Tutuklamanın bir tedbir olduğunu, en son başvurulacak bir hukuki çare olduğunu, ülkemizdeki uygulamaların bu kriterleri taşımadığını da belirtmeden geçmeyelim. Ancak hukuku, varmış gibi uygularken bile ayrımcılık yapıp birine kaplumbağa, diğerine jet hızını reva görmek kabul edilebilir bir durum değildir. Hızın da makul bir sınırının bulunduğunu unutmayalım! Ortalama bir hukukçu bile böyle bir iddianameyi anlamaz ve de tanımaz.

ABD çoğu kez ilişkilerini şarta bağlıyor. Bazen insan haklarını ileri sürüyor. Bir kısmı sömürgecilikten çıkan ülkeler en hafif tabiri ile bundan sıkılmış durumda. Rusya genelde şart ileri sürmüyor. İnsan hakları vs. derdi yok zaten. Rusya , başta Afrika kıtası ve bir ölçüde Asya ve Latin Amerika ülkelerinin bir kısmında sempati ile karşılanıyor. Bazı Afrika ülkelerinde kurtarıcı gibi görülüyor. Onlara askeri ve gıda yardımı yapıyor. ABD’nin adeta kayıtsız şartsız İsrail’i desteklemesi ve fiiliyatta Filistin halkının çıkarlarını göz ardı etmesi bu ve başka ülkelerde ABD’nin dünyada “oyun kurucu” rolünün daha da sorgulanmasına yol açacağı kanısındayım.